افکار من

امروز اراده کردم و بلاخره سر صحبتی باز شد... بد نبود... رمزش این بود که همین کمال طلبی نداشته باش و کمال طلبی رو بگذار کنار... در حدی که نه اون لحظه خیلی فکرش رو بکن و نه حتی الان... چیزی گفتیم و گفته شد... یه چیزهایی هم دست هیشکی نیست...

حتی الان می فهمم که دلیل اون زمانها هم همین کمال طلبی لعنتی بود....

آره ... جالب نبود... بلاخره نباید می نوشتم مولف... ولی اون موقع هم مثل همین الان فشارهای این ممکلت تخمی پشت سرم بود و گفتم حالا بزار این باشه... چه می دونستم... بگذریم... مهم نیست... ایده آل طلب نباش... گذشته مهم نیست و قرار شده درستش کنند...

بعدش هم کمال گرا نباش... مسائل رو به هم ربط نده... الان مسئله تو چیز دیگری است و کلی براش زحمت کشیدی...

کمال طلبی و صفر و یک و ایجاد قطب های جدا از هم می تونه باعث نوسان بشه... اما وقتی در نقطه تعادل باشی به سکون و آرامش می رسی... و نیازی به هیچ یک از قطبها نداری